Kapsztad (afrik. Kaapstad, wym. [ˈkɑːpstɑt]; xhosa iKapa; ang. Cape Town, wym. [ˈkeɪptaʊn]) – drugie pod względem liczby mieszkańców miasto w Republice Południowej Afryki, legislacyjna stolica tego kraju oraz Prowincji Przylądkowej Zachodniej. Liczy ok. 3,5 miliona mieszkańców. 20,2% ludności miasta stanowi ludność rasy białej, 5,6% ludność rasy czarnej, 3,4% to Hindusi, a aż 70,7% to mieszanki biało-czarno-azjatyckie (tzw. koloredzi, Cape Coloured).[2]
Miasto położone jest nad Zatoką Stołową (afrik. Tafelbaai), na północ od Przylądka Dobrej Nadziei i False Bay (Valsbaai, Fałszywa Zatoka), u podnóża Góry Stołowej (Tafelberg, 1087 m n.p.m.).
Kapsztad został założony w roku 1652 przez Holenderską Kompanię Wschodnioindyjską jako stacja zaopatrzenia dla okrętów tej Kompanii w drodze do posiadłości w Azji. Miejsce zostało wybrane z powodu położenia w zatoce, co czyniło Kapsztad miejscem spokojnej przystani w osłonięciu od silnych wiatrów. Morze wokół Kapsztadu miało złą sławę wśród żeglarzy i było nazywane Przylądkiem Sztormów.
Pierwszy Europejczyk osiedlił się w Kapsztadzie 6 kwietnia 1652. Kapsztad jest najstarszym miastem w Afryce Południowej.
Osadnicy holenderscy usunęli tubylców, a w ich miejsce sprowadzili do pracy niewolników z Azji. Na początku XIX wieku, w roku 1806 Kapsztad został zdobyty przez Brytyjczyków. W późniejszym okresie port był ważnym tranzytowym i strategicznym miejscem. Również w czasie wojny burskiej w latach 1899-1902 spełniał zadanie bazy wojsk brytyjskich.
1814-1910 – stolica Kraju Przylądkowego, kolonii brytyjskiej
od 1910 – stolica konstytucyjna Związku Południowej Afryki
od 1961 – stolica Republiki Południowej Afryki
na wyspie Robben był więziony południowoafrykański przywódca Nelson Mandela
3 grudnia 1967 w kapsztadzkiej klinice Grooteschuur zostało po raz pierwszy w świecie przeszczepione ludzkie serce. Dokonał tego kardiochirurg dr Christiaan Barnard.
źródło: wikipedia